دیالوگ

دیالوگ

کامبیز رستگار
دیالوگ

دیالوگ

کامبیز رستگار

تکلیفم با خودم معلوم نیست

تکلیفم با خودم معلوم نیست. نه این‌که نمی‌دانم چرا دارم توی این دفتر می‌نویسم، نمی‌دانم بالای این نوشته‌ها چه باید نوشت. بچه‌ها توی جبهه صدجور  آیه و حدیث بالای کاغذهاشان می‌نوشتند و صدجور سفارش می‌کردند به پدر و مادر و زن و بچه‌شان. من این چیزها را بلد نیستم، چه فرق می‌کند بلد باشم یا نباشم. دیروز رفتم توی کوچه و محل راه بروم، بلکه پاهام از هم باز بشوند و از این همه نشستن گوشه‌ی خانه خشک نشوند.

زمان زوال
شهره احدیت

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد