دیالوگ

دیالوگ

کامبیز رستگار
دیالوگ

دیالوگ

کامبیز رستگار

کتابِ نامِ باد

هر کس در مورد خود داستانی ساخته
و مدام در ذهنش آن را تکرار می‌کند.
مهم نیست که این داستان چقدر واقعی است.
مهم این است که واقعیت او،
به تدریج بر اساس همان داستان ساخته می‌شود.

پاتریک راث فوس، کتابِ نامِ باد

درکت می کنم

اگر وقت نداری حالم را بپرسی،
درکت می کنم؛
اگر وقت نداری با من صحبت کنی،
درکت می کنم؛
اگر وقت نداری مرا ببینی،
درکت می کنم؛
اما اگر بعد از تمام اینها، دیگر
دوستت نداشتم،
این بار نوبت توست که
درکم کنی...!

 مازیار منتظری تهرانی

تاراج

من همانم که شبی
عشق ،
به تاراجش برد...!

علیرضا آذر

مزاحم شان می شود!

بیش از اندازه دوست داشتن بیماریست...
نباید بیش از اندازه دوست داشت
مردم به آن احتیاج ندارند
مزاحم شان می شود!

رومن پولانسکی

عذاب

واقعیت این است که
همه در زندگى عذابت خواهند داد
فقط باید کسانى را پیدا کنی که ارزش
رنج کشیدن بخاطرشان را داشته باشند!

باب مارلی