تنهایى
باید به فکر تنهایى خود باشم
دست خودم را مى گیرم و
از خانه بیرون مى زنیم
در پارک
به جز درخت
هیچکس نیست
روى تمام نیمکت هاى خالى مى نشینیم
تا پارک
از تنهایى رنج نبرد
دلم گرفته
یاد تنهایى اتاق خودمان مى افتم
و از خودم خواهش مى کنم
به خانه بازگردد
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد