زندان
زندگی مان را چون خانه ایی برای کسی می سازیم و هنگامیکه می توانیم او را سرانجام در آن جای دهیم, نمی آید!
سپس او در قلبمان می میرد, و ما خود زندانی جایی می شویم که تنها برای او ساخته بودیم!
مارسل پروست
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد