دیالوگ

دیالوگ

کامبیز رستگار
دیالوگ

دیالوگ

کامبیز رستگار

بودنِ بعضی از آدما

بودنِ بعضی از آدما،
تازه از نبودنشون شروع میشه...!

بابک زمانی

نظرات 1 + ارسال نظر
neda شنبه 25 شهریور 1396 ساعت 11:22

فراموشی یک "نعمته" که خدا بهمون‌ داده تا زندگی هامون راحت تر بگذره. آدمها دلشون می‌ گیره از نبودنِ کسی.. ولی این نعمت که باشه ،یک جورهایی از همون لحظه های اول شروع میکنن به عادت کردن..حتی اگه دلبستگیشون خیلی قوی باشه؛ این فراموشی از اون وابستگی قوی تره!
ولی اگه‌ اون طرفِ قضیه "خودت" باشی، قصه فرق میکنه! فراموشی تبدیل میشه به یک "درد"... میفهمی چی میگم؟ اگه قرار باشه‌ اون‌چیزی که فراموش میشه تو باشی. دلت نمیخواد کسی به نبودنت عادت کنه.. فراموشی برای کسی که قراره از یاد بره یک "درده" تا یک نعمت...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد