دیوانگی ِ من بس نبود ...؟
آمدی ، رد شدیتا برگردی درخت های اَنار ، پرتقال دادند
و سایه ها ، سرجایشان ماندند
حتی پس از غروب ...
چه کار به کار جهان داشتی
دیوانگی ِ من بس نبود ...؟
من تنها نیستم
من تنها نیستمبا رفیق همیشگیم "تنهائیم" ،
در این هوای بارانی
خودم چترم
خودم ابرم،
خودم باران...
فقط مال یه آسمون باش
همین که تونستی بالهاتو باز کنییعنی پروازو یاد گرفتی
حالا می تونی به هر آسمونی
سرک بکشی
اما یه قول بهم بده
فقط مال یه آسمون باش
پرنده های هرجایی
هیچ وقت به خونه شون نمی رسن
سیران هیراف