دیالوگ

دیالوگ

کامبیز رستگار
دیالوگ

دیالوگ

کامبیز رستگار

غیر منتظره

در نقاشی لحظه ای فرا می رسدکه نقاش می داند تابلویش تمام شده.
چرایش را نمی داند. تنهابه ناتوانی ناگهانی اش از ایجاد هر گونه تغییر در تابلو معترف می شود.
تابلو و نقاش وقتی از هم جدا می شوند که دیگر به هم کمک نمی کنند.
وقتی که تابلو دیگر نمی تواند به نقاش چیزی ببخشد.
وقتی که نقاش دیگر نمی تواند به تابلو چیزی ببخشد.
یک اثر وقتی تمام می شود که نقاش در برابرش به تنهایی مطلق رسیده باشد.

کریستین بوبن/ غیر منتظره

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد