دیالوگ

دیالوگ

کامبیز رستگار
دیالوگ

دیالوگ

کامبیز رستگار

زخم

من

زخم های بی نظیری به تن دارم

اما

تو مهربان ترینشان بودی 

عمیق ترین شان

عزیز ترینشان...


بعد از تو آدم ها

تنها خراش های کوچکی بودند بر پوستم 

که هیچکدامشان 

به پای تو نرسیدند 

به قلبم نرسیدند


بعد از تو آدم ها

تنها خراش های کوچکی بودند

که تو را از یادم ببرند، اما نبردند...


تو

بعد از هر زخم تازه ای دوباره باز می گردی 

و هر بار

عزیزتر از پیش

هر بار عمیق تر...


"رویا شاه حسین زاده"

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد