دیالوگ

دیالوگ

کامبیز رستگار
دیالوگ

دیالوگ

کامبیز رستگار

زندگی

روزى فردى قدم به زندگیتان خواهد گذاشت

و شما را متوجه خواهد کرد که چرا هرگز با هیچکس دیگرى دوام نیاوردید.



پل استر

گذر

تاریکی نمی تواند، تاریکی را پشتِ سر بگذارد،
فقط نور است که از تاریکی می گذرد.
با نفرت از نفرت نمی شود گذشت،

فقط با عشق می توان از آن گذر کرد..



 مارتین لوتر کینگ

سیگار داری؟

تنها شدن را دوست دارم... غار داری؟
جایی برای خلوت بسیار داری؟
جایی برای خلسه و خوابیدن روح
جایی برای کشتن تکرار داری؟
"در"ها نمی فهمند دنبال چه هستم...
در حدّ زندان تا ابد!! دیوار داری؟
امشب تصور کن انا الحق حرف ما بود
جایی برایی نصبِ دو تّا دار... داری؟

امضا نخواهم کرد آدم بودنم را
مهری برای این همه انکار داری؟
بالا و پایین می پرم... تو هاج و واجی
در آستینت طاقت یک مار داری؟

اصلا ولش کن هر چه گفتم را ... ولش کن
اصلا ولش کن شعر را.... سیگار داری؟

ریا

زمانی بود به آنچه که می کردند ریا میکردند، اکنون بدانچه نمی کنند ریا می کنند



ذکر فضیل بن عیاض

رمز گشایی

مرا میان بازوانت مومیایی کن
شاید ... هزار سال بعد
باستان شناس کنجکاوی از عاشقانه های دستانت
رمز گشایی کند ...!

عجب کارها کردم!

شبی در حال مستی تکیه بر جای خدا کردم!در آن یک شب خدایا من عجب کارها کردم! جهان کوبیدم از نو ساختم گیتی! به لیلی حکم عشق دائمی دادم!به شیرین حق خوب زندگی دادم!به مجنون آتشی از جنس دم دادم!به فرهاد اهرمی کوهان شکن دادم!نه آوردم به دنیا روضه خوان و مرشد و رمال! نه کس را مفتخور و هرزه و لات و گدا کردم! ندادم فرصت مردم فریبی بر عبا پوشان! نخواهم گفت آنکاری که با اهل ریا کردم! هر آنکس را که میدانستم از اول بود فاسد!نکردم خلق و عالم را بری از هر جفا کردم! نه جمعی را برون از حد بدادم ثروت و مکنت! نه جمعی را به درد بی نوایی مبتلا کردم! نکردم خلق شیطان را عجب کاری بجا کردم!

آدم های ساده

آدم های ساده را دوست دارم

همان ها که بدی هیچکس را باور ندارند

همان ها که برای همه لبخند دارند

همان ها که همیشه هستند ، برای همه هستند

آدمهای ساده را باید مثل یک تابلوی نقاشی ساعتها تماشا کرد

عمرشان کوتاه است بس که هر کسی از راه می رسد

یا ازشان سو استفاده می کند یا زمینشان میزند یا درس ساده نبودن بهشان می دهد

آدم های ساده را دوست دارم چون بوی ناب “آدم” میدهند !

ﻣﻨﺘﻆﺮﻡ

ﭼﻤﺪاﻧﺖ ﺭا ﺑﺮﺩاﺭ
ﻟﺒﺎﺱ ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ
ﺑﺎ ﻛﻤﻲ
ﺩﻭﺳﺖ ﺩاﺷﺘﻦ ﻣﻦ
ﺑﻪ ﺩﻳﺪﻧﻢ ﺑﻴﺎ

اﻧﺘﻬﺎﻱ ﻫﻤﻴﻦ
ﭘﻞ
ﻛﻪ ﺧﻮاﺑﻬﺎﻱ ﻣﻦ
اﺯ ﺁﻥ
ﻋﺒﻮﺭ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ
 ﻣﻨﺘﻆﺮﻡ

اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻣﻮﻣﻨﻲ

تنها خودت هستی

گاهی پیش می آید . باید تنها بنشینی و با خودت حرف بزنی! کارهایت را تحسین کنی و لبخند بزنی! و یا از خودت انتقاد کنی و ابروهایت را بالا بیندازی! زیاد پیش میاید که احساس کنی این تنها خودت هستی که میتوانی خودت را درک کنی! اما خیلی ها اشتباه میکنند! خودشان را از خودشان میگیرند! کاش آدم ها بیشتر از این ها با خودشان رفیق بودند! آن ها نیاز دارند! آنها برای گذراندن دقایق سخت، به خودشان بیش از هر چیزی دیگری نیاز دارند!


‎چارلز بوکفسکی‎


زندگی

«زندگی مانند کودکی است که اگر می‌خواهید به خواب نرود پیوسته باید او را سرگرم داشت.»

 

ولتر