دیالوگ

کامبیز رستگار

دیالوگ

کامبیز رستگار

دلایلِ عوضی بودن دنیا

یکی از دلایلِ عوضی بودن دنیا، این است که آدمهاش، هر غلطی که خواسته اند، کرده اند ...
شرط می بندم اگر غلطی هست که نکرده باشند، به خاطرِ دلسوزی و شرافت و این جور چیزها نبوده ... لابد نتوانسته اند بکنند ...

حکایت عشقی بی شین بی قاف بی‌نقطه
مصطفی مستور

زندگی ادامه داره

خوش باشی هرجا که هستی
توی این گردش تقویم ما
یه جاهایی حریف جبر زندگی نمیشیم
دور هم میگشتیم اما
تو جهانای موازی نرسیدن منطقی بود ته این دیوونه بازی
خوش باشی هرجا که هستی یادتم هرجا که هستم من به رومم نمیارم که چقد بی تو شکستم
جنگل از بیرون قشنگه از تو که چنتا درخته اینکه محکم باشی اما از درون به خشکی سخته
با تو تقدیرم گره خورد به یه مشت اما و اى کاش بعد من مراقب اون خنده هاى لعنتیت باش
بعد من فکر خودت باش غصه رسم روزگاره ما چه باشیم چه نباشیم زندگى ادامه داره
واسه ما گذشتن از هم یه مسیر ناگذیره اما هیشکی جای مارو تو دل هم نمیگیره

آدما به مهربونی خیلی زود وابسته میشن آدمای تنها زودتر ساده تر شکسته میشن

بابک صحرایی

چک چک چک چک

چندی است که سخت از خودم لبریزم
آن گونه که باید از خودم بگریزم
انگار که شیر آب هرزی هستم
چک چک چک چک به پای خود می ریزم

جلیل صفربیگی

تو نابودش کردی..

عشق تنها چیزی بود که می تونست منو از این زندگی مسخره دور کنه،تنها امید من بود ... و تو نابودش کردی..

بهم نگو که بی‌گناهی

مایکل کورلئونه:
فقط بهم نگو که بی‌گناهی،
چون به شعورم توهین می‌کنی
و این منو خیلی عصبانی می‌کنه!

The  Godfather

یه هیچ کس مطلق

حالم از این به هم می خوره
 که شجاعتش رو ندارم
یه هیچ کس مطلق بشم...

جی دی سلینجر

طوفان نوح

اگر زمان و مکان در اختیار ما بود
ده سال پیش از طوفان نوح عاشقت می‌شدم
و تو می‌توانستی تا قیامت برایم ناز کنی
یک‌ صد سال به ستایش چشمانت می‌گذشت
و سی هزار سال صرف ستایش تنت
و تازه در پایان عمر به دلت راه می‌یافتم.

آندره مارول

وای به حال دگران...!

ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی
تو بمان و دگران, وای به حال دگران...!

 شهریار

من کافر بوده ام

مقرر شده این جهان نبینمت!
جهان دیگر هم بهشت نخواهم رفت.
زیرا من کافر بوده ام
و بتی پرستیدم...

 آدونیس

زندان

زندگی مان را چون خانه ایی برای کسی می سازیم و هنگامیکه می توانیم او را سرانجام در آن جای دهیم, نمی آید!
سپس او در قلبمان می میرد, و ما خود زندانی جایی می شویم که تنها برای او ساخته بودیم!

مارسل پروست